Blog: De eerste stap zetten

Waarschijnlijk heb je al heel wat tijd gespendeerd aan nadenken over je probleem. Misschien heb je er boeken over gelezen of therapie voor gevolgd. Vermoedelijk ben je inmiddels een expert op het gebied van jouw probleem. En toch lukt het je niet om het op te lossen. Heb je dan nog niet hard genoeg je best gedaan? Natuurlijk wel, maar waarschijnlijk wil je te snel, te veel in één keer oplossen.

Dat probleem van jou, dan moet weg. Liever gister nog dan vandaag. Dat begrijpen wij ook. Wij krijgen geregeld mensen voor een familieopstelling die een hele duidelijke vraag hebben. Bijvoorbeeld: ik heb een probleem met eten. Ik prop mezelf vol met rommel. Ik word alsmaar zwaarder en ik ben er klaar mee. Hoe kan ik stoppen met eten?

Een familieopstelling is geen wondermiddel of quick fix. Op zo’n duidelijke vraag hebben wij dan ook een heel duidelijk, maar wellicht een tikje teleurstellend antwoord: we gaan vandaag met jou – als het mogelijk is – een eerste stapje zetten. ‘Kom maar op’, zeg je dan, je mouwen opstropend, klaar voor de strijd. ‘Ik ben wel wat gewend!’. Maar zo werkt het dus niet.

In een familieopstelling stellen we altijd een representant op die voor jouw onderbewuste staat. Jij kunt met je hoofd van alles vinden en willen, maar jouw onderbewuste is degene met het overzicht. Die weet wat er speelt, wat je nodig hebt en wat je aankunt. En die beslist dus ook wat we wel of niet gaan doen in een opstelling. Het kan zomaar gebeuren dat jouw onderbewuste aangeeft dat het zich niet veilig genoeg voelt om bijvoorbeeld te stoppen met eten. We gaan dan eerst kijken waarom jouw onderbewuste zich niet veilig voelt.

(Over)eten, snoepen, snacken en snaaien; het dient eigenlijk als verdoving. Om niet te hoeven voelen wat er pijn doet, ga je eten. Soms heb je dat niet eens door, en soms weet je het zelf ook donders goed, maar kun je het niet laten. Onbewust voel je je namelijk niet veilig genoeg om die onderliggende pijn aan te gaan. Wat nou als je erdoor overspoelt wordt? Of wat als je het niet aankunt? De eerste stap is dus om te gaan leren voelen dat je een veilige bodem hebt waarop jij altijd kunt blijven staan en waarmee je alles kunt dragen. Zonder die veiligheid in jezelf te voelen, ga je nooit kunnen stoppen met dat verdoven van je pijn door te eten.

Als je verder groeit in je proces, ga je erachter komen wat er verdoofd moet worden. Met eten probeer je vaak een leegte te vullen, net zoals sommigen dat proberen te doen met drugs, alcohol, seks, werk, gokken, gamen, Netflixen, etc. Het opvullen van die leegte wordt algauw een verslaving. Die leegte kan zijn ontstaan door een verlies. Als je bijvoorbeeld een dierbare verliest, ontstaat er een groot gemis. Om de pijn van het gemis niet te hoeven voelen, ga je jezelf verdoven. Wanneer je zou stoppen met jezelf te verdoven, kom je in die leegte terecht en moet je het gemis gaan aanvaarden. Dat is een enorm grote stap die je niet zomaar even kunt zetten.

In familieopstellingen werken wij dus met kleine, maar onmisbare stapjes. Eerst contact gaan maken met de veiligheid in jezelf, zodat je beetje bij beetje kunt gaan voelen met welke pijn je te maken hebt. Wellicht zul je snel genoeg ontdekken dat het misschien teleurstellend is dat jouw probleem vandaag niet wordt opgelost, maar dat het wel heel prettig voelt om meer op jezelf te gaan durven vertrouwen. De angst voor het onbekende is vaak groter dan het onbekende zelf en zo werkt dat ook met pijn. Als je vanuit je eigen veiligheid stap voor stap de pijn gaat aftasten, is het lang niet zo overweldigend meer.

De eerste stap zetten, is dus veel belangrijker dan je denkt. Er is ware moed voor nodig. Wij kunnen je daarin begeleiden. Neem gerust contact op met één van ons om te kijken of een familieopstelling iets voor jou kan betekenen. Kijk voor meer info en data van events op: https://hipsy.nl/event/97993-ademwerk-familieopstellingen.

Voel je welkom!

Liefs Froukje & Tine